ความรักนั้น…ใครๆ ต่างก็มีด้วยกันได้ทั้งนั้น แต่ว่าเราล่ะ…เข้าใจความรักมากแค่ไหน ว่ามันส่งผลดีกับเราแล้วจริงๆ บางทีเวลาที่มีใครตักเตือนให้คอยระวังก็เข้าใจหรือไม่ ว่าทำไมบางความรักก็ไม่มีใครเห็นด้วยหรือว่าถูกทัดทาน ลองมารู้จักกับความรักที่ควรจะเป็นแล้ว คุณจะเข้าใจเอง ว่าควรจะรับความรักแบบไหนเข้ามาในชีวิตค่ะ
1. ความรักมีก็ดีแต่ไม่มีก็ได้ ถ้ารักแล้วเป็นทุกข์ไม่ควรมี
แน่นอนว่าใครๆ ต่างก็อยากได้รับความรักด้วยกันทั้งนั้น แต่ว่าต้องแยกระหว่างความรักและความสัมพันธ์ออกจากกันด้วย ไม่ใช่ว่าทุกความรักนั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ดีเสมอไป บางครั้งรักกันแต่ก็มีความสัมพันธ์ต่อกันในลักษณะที่ทำให้เจ็บปวด ทรมานหัวใจ ต้องร้องไห้เพราะเขาเสมอ นั่นเริ่มเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะมีในชีวิตคุณแล้วแหละ ถ้าต้องเจอกับความรักที่ไม่ดีแล้วการอยู่คนเดียวแบบไม่ต้องรับใครเข้ามาให้ชีวิตต้องเป็นทุกข์น่าจะดีกว่าไม่ใช่หรือไรกัน
2. อย่ารักใครมากกว่ารักตัวเอง
พ่อแม่รักคุณมากๆ เลยนะ สิ่งที่พวกท่านคาดหวังมากที่สุดเลยก็คือ คุณควรจะรักและดูแลตัวเองให้ดี ให้สมกับความรักที่พวกเขาได้มอบให้ ดังนั้นก่อนที่จะมอบความรักให้คนอื่นจนหมดใจ ทุ่มเทให้ทุกอย่างนั้น ควรคิดถึงตัวเองด้วย อย่าให้ความกับใครจนถึงขั้นที่ทำให้ตัวเองต้องมีปัญหา ต้องเดือดร้อนเลย ไม่อย่างนั้นไม่ใช่แค่คุณคนเดียวที่จะต้องทนทุกข์ทรมาน พวกท่านเองก็จะพลอยทุกข์ร้อนใจไปด้วยนะ
3. ความรักไม่ควรมีความลับต่อกัน
ถ้าเป็นคนรักกันจริงๆ ควรที่จะเปิดเผยได้แสดงออกกับใครต่อใครได้ ไม่ใช่ว่ากลัวใครรู้หรือว่าต้องปิดบังราวกับคุณไม่มีตัวตน หรือว่าต้องคบหากันแบบหลบๆ ซ่อนๆ อย่างนั้น ดูเหมือนไม่ให้เกียรติคุณในฐานะคนรักเลย แม้ว่าเขาอาจจะมีข้อแม้ว่าอยากให้มั่นใจกว่านี้ก่อนก็ตาม แต่ความรักก็ไม่ควรจะเป็นความลับขนาดนั้นนะ ถ้าเขามีความรักให้แก่คุณจริงๆ
4. รักคือการปรับไม่ใช่การเปลี่ยน
แน่นอนว่าคนรักกันไม่ได้เติบโตมาด้วยกัน ก็อาจจะไม่เข้าใจหรือเข้ากันได้ไปเสียหมดทุกอย่าง เราต้องมีเวลาทำความคุ้นเคยและปรับตัวเข้าหากันด้วย แต่การปรับนี้คือการปรับให้ดียิ่งขึ้น ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงตัวเองไปอย่างสิ้นเชิงราวกับเป็นคนละคน อย่างเช่น ถ้าเราเป็นคนเรียบร้อย แต่แฟนชอบผู้หญิงที่เปรี้ยวและเซ็กซี่ และอยากให้คุณแบบนั้นก็แสดงว่าเขาไม่ได้รักในตัวตนอย่างคุณเป็นนะ และการฝืนใจก็ไม่ได้ทำให้มีความสุขกันได้ในระยะยาวด้วย เรื่องนี้จึงควรนำมาคิดพิจารณาให้ดีด้วยค่ะ
5. รักคือการยอมรับไม่ใช่อดทน
สิ่งที่คนรักเป็นและไม่ใช่สิ่งที่เราชอบเสมอไป อาจจะมีบางเรื่องที่เรารู้สึกไม่อยากให้เขามี ไม่อยากให้เป็นอยู่บ้าง ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ใหญ่โตกันมากนัก ก็สามารถมองข้ามไปหรือทำใจยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นให้ได้ แต่ถ้าเป็นนิสัยด้านแย่แล้ว เขาเองก็ควรมีการปรับปรุงตัว แก้ไขตัวเองด้วย การที่จะให้เราอดทนเพียงฝ่ายเดียวมันก็ไม่แฟร์ และอาจเป็นจุดสิ้นสุดความสัมพันธ์ได้ในสักวัน
6. รักกันต้องให้เกียรติกัน
คนรักกันควรให้เกียรติกันทั้งเรื่องกาย วาจา และใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทุกอย่างควรที่จะมีความยินยอมด้วยกันทั้งสองฝ่าย ไม่ใช้การบังคับหรือฝืนใจกัน การพูดจาไม่จำเป็นสุภาพเสมอไป แต่อย่าให้ถึงขั้นหยาบคายใส่กันตลอดเวลา พูดจาดูหมิ่นทำร้ายจิตใจกันเสมอ รวมถึงไม่ควรยอมรับการกระทำที่ใช้ความรุนแรงทางด้านร่างกายด้วยค่ะ
7. อย่าเสียเวลาให้รักที่ไม่มีวันสมหวัง
ความรักทำให้เราเสียตัวตนของตัวเองไป จนบางทีก็สามารถละทิ้งกฎเกณฑ์ที่เคยตั้งไว้ไปได้ทั้งหมดเพื่อเขาคนเดียว แต่ว่าทางเขาเองกลับไม่เห็นค่าใดๆ ของคุณเลย ไม่ว่าคุณจะทุ่มเทให้เขามากมายสักเท่าไหร่ก็ตาม ถ้าไม่เห็นท่าทีที่เขาจะหันมาชอบบ้าง หรือดูแล้วไม่มีหวังเลย ก็คงถึงเวลาที่ต้องกลับมารักตัวเอง และยอมปล่อยเขาไปแล้วนะ ยอมรับความจริงว่าเขาไม่ได้คิดตรงกันกับเรา คนไม่รักทำยังไงเขาก็ไม่รักอยู่ดี ตัดใจแล้วเดินทางตามหาคนที่จะใจตรงกันต่อไปเสียดีกว่า
ความรักที่ดีควรที่จะส่งเสริมให้คุณมีชีวิตที่ดีขึ้น มีความสุข มีสุขภาพใจที่ดี ซึ่งพร้อมจะรับมือกับสิ่งต่างๆ ที่หนักหนาเข้ามาในชีวิตได้ เขาคนนั้นควรที่จะเป็นกำลังใจที่ดี เป็นผู้ช่วยคอยนำทางในวันที่เราท้อแท้สิ้นหวัง ไม่ใช่เข้ามาแล้วทำให้ชีวิตคุณต้องมีพบเจอกับปัญหา ทำให้ตกต่ำลง ยิ่งต้องเจ็บปวดและสิ้นหวังกว่าเดิม ถ้าเป็นแบบนี้ไม่มีความรักเลยยังจะดีกว่า
ถ้าเกิดความรักขึ้นมา แต่ว่าไม่ใช่ความรักที่ควรจะเป็น คุณจะสามารถตัดใจได้หรือไม่?
