ราคะมนุษย์ ย่อมเกิดได้ทุกคน
อันมนุษย์สุดเฉาให้เศร้านักยังปักรักปักหลงไม่สงสัย
มันก่อร่างทางมาและทางไป
เป็นอย่างไรไม่ดูไม่รู้ลา
เพราะพึงใจในรูปที่จูบหอม
หรือสมยอมยินเสียงไม่เดียงสา
หรือแรงเรียกเพรียกแห่งกระแสตา
หรือใบหน้าคร่าจิตพิชิตใจ
เมื่อยินยอมตรอมตรมก็ชมเปล่า
ไม่รักเราเท่ากันไม่หวั่นไหว
เรื่องของเรื่องอยากเปลืองใจให้โทษใคร
ก็แค่ใจไม่ดูให้รู้คลาย
ถ้าหวงทุกข์จะลุกเดินไม่เพลินแน่
ถ้าอยากแก้อย่าแพ้รักก็จักหาย
อย่ากอดทุกข์จงทิ้งขว้างให้ห่างกาย
ก็คลี่คลายเป็นสุขสนุกเอง
รักสามเส้าก็คือ ความเศร้าจากราคะสามหน่วยนั่นแหละ
ปฐมเหตุแห่งการมีรักสามเส้าคือความใจอ่อน ไม่เด็ดเดี่ยวในการเลือก ไม่เด็ดขาดในการปฏิเสธปล่อยให้เริ่มต้นง่ายๆแล้วปล่อยให้เลยตามเลย มาถึงจุดทีอ้างได้ว่าสายเกินไปตัดใจไม่ได้สักทาง
ทางออก คือ คุณเลือกชาตินี้แหละ เอาชีวิตนี้แหละเป็นที่ตั้งของกรรมใหม่ที่หักเหเส้นทางเดิมเลือกให้ได้คนหนึ่ง พิจารณาเอาจากบุญที่ทำร่วมกันได้ แล้วเด็ดเดี่ยวในการเลือกคนหนึ่งเด็ดขาดในการปฏิเสธอีกคนหนึ่ง สัญญากับตัวเองแน่วแน่ว่าจะไม่ใจอ่อน จำไว้ง่ายๆว่า
1. มีใครจะมีคนเดียว ไม่เผื่อใจกับใครอื่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง
2. ไม่เผลอให้มายาหญิงให้ความหวังกับใครทั้งที่ไม่มีใจให้เขาเลย
3. ไม่หลอกตัวเองว่าตัดใครไม่ได้สักคน
เอาแค่สามข้อนี้ ถ้าขึ้นใจและปฏิบัติจริงก็จะกลายเป็นสุจริต 3 ทั้งกาย วาจา ใจ พาให้พ้นจากความเศร้าเพราะรักสามเส้าได้ทั้งชาตินี้และชาติต่อๆไป
