ใครที่ไม่เคยตกอยู่ในสถานะการณ์แบบนี้ คงไม่มีวันเข้าใจ
และแน่นอนก็ต้องมีบางคนที่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มา
ซึ่งเขาจะรู้ดี ว่า ในตอนนั้นมันช่าง อึดอัดเหลือเกิน กับเรื่องแบบนี้
เหมือน กลืนไม่เข้า คายไม่ออก
ลองคิดดูนะ …….
ในทุกๆวันที่คุณดำเนินชีวิตอย่างสุขโสดโลดแล่น
ใช้ชีวิตเพื่อรอคนที่ใช่ ไปเรื่อยๆอย่าง slow life
ถ้าวันนึง มีใครคนนึง เข้ามาในชีวิตของคุณ
และคนคนนั้นเป็นคนที่ดีมาก จนอาจทำให้คุณรู้สึกดี แต่ก็ไม่ถึงขั้นรู้สึกรัก
เพราะมันอาจจะมีบางอย่างที่ยังไม่ใช่สำหรับคุณ
ซึ่งสิ่งที่เราตอบโต้ไป ทุกๆสิ่งทุกอย่างมันก็ไม่ได้ชัดเจนน่ะว่าเราชอบเขา
แค่เราก็ยังไม่ได้พูดบอกเขาไปตรงๆว่า “เธอยังไม่ใช่สำหรับเรานะ”
ที่ไม่ได้บอกไป…เพราะกลัวว่าจะเป็นการทำร้ายจิตใจเขาเกินไป
แต่หารู้ไม่ การกระทำเช่นนี้ มันอาจจะร้ายแรงกว่าการที่เราบอกไปตรงๆเสียอีก ว่ามั้ย?
บางทีการที่เรา “ไม่ปฏิเสธความรักหรือความหวังดีจากใครบางคน”
มันอาจจะกลายเป็น “การให้ความหวังดีดีกับเขาเช่นกัน”
ความไม่ชัดเจนบางทีมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว แต่แค่อีกฝ่ายมองข้ามไป เท่านั้นเอง
ความรู้สึกของคนที่กำลังเผชิญกับเรื่องนี้
แม่งโคตร ตรงกับเพลงนี้เลย
“ให้ตายสิ่พับผ่า ความยุติธรรมมันอยู่ตรงไหน”
คนเรานี่ก็แปลกดี จริงๆนะ โคตรเป็นสัจธรรมเลย
เคยมีคนบอกว่า…….
ทำไม๊ ไอ่คนดีๆที่มาชอบเรา เราดันไม่ชอบเขาหว่ะ
เสือกไปชอบอะไรก้ไม่รู้ ที่แม่งไม่เคยเห็นค่าเราด้วยซ้ำ
คนที่เขามาชอบเรา มันเห็นอะไรดีในตัวเราว่ะ
ทั้งๆที่เราไม่เคยไปพรีเซ้นอะไรเกี่ยวกับตัวเราเลย
ส่วนคนที่เราไปชอบเขา เรานำเหนอตัวเองให้ตาย เขายังไม่สนใจเล้ย
ทำไมมันไม่เป็นคนคนเดียวกันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่ะ
เอ้ออออออ++
คนโสด จะได้สมหวังกันซะที เฮ้อออออ!!!
แต่เชื่อเถอะ 50%ของคนที่ผ่านเรื่องราวเหล่านี้มา
มักเสียเขาคนนั้นไปเสมอ ไม่ว่าจะปฏิเสธเร็วหรือช้าก็ตาม…..
เพียงแค่ฉันเฝ้ารอแต่คนที่ใช่ ไม่เคยตั้งใจให้ใครต้องมาเจ็บซ้ำ