หรือรางวัลของคน รักเดียวใจเดียว คือต้องอยู่คนเดียว
หลายครั้งที่คนรักจริง รักเดียวใจเดียวมักจะโดนทิ้งให้อยู่กับความจริงที่ว่า ไม่มีใครจริงใจ หาคนรักจริงได้ยากยิ่ง เพราะอะไรกัน?
หนึ่งเหตุผลคือ คนดีมักน่าเ บื่ อ ไม่ตื่นเต้นเ ร้ า ใ จ กับคนที่ไม่รู้จักพอและไม่เคยเห็นคุณค่าของคนรักจริง ในทางพุทธศาสนาถึงกล่าวไว้ว่า เพราะคนสองคนรักกัน กรรมเก่าทำให้คนสองคนมาเจอกัน แต่จะเดินเคียงข้างกันไปถึงตลอดรอดฝั่งไหม นั่นคือ ผลการกระทำและศีลเสมอกันหรือไม่
เรามักจะเห็นคนๆ หนึ่งดีมากๆ ทุ่มเทความรักให้อีกฝ่ายจนหมดใจ ยอมให้เขาเ ห ยี ย บ ย่ำ ความรู้สึกครั้งแล้วครั้งเราก็เพราะ “รัก” แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือการนอกใจ ถูกคนรัก หั ก หลัง แล้วจะทำยังไงล่ะ ไม่อยากเหงา ไม่อยากทุกข์ เพราะความรู้สึกโดเดี่ยวมันว้าเว้สุดจนทน
หากให้ตอบตามหลักการใช้ชีวิตคือ กลับมารักตัวเอง ดูแลตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวเองแล้ววันหนึ่งจะเจอคนที่เขารักเราในแบบที่เป็น หากตอบในการใช้หลักศาสนานำทาง ก็ควรยึดศีลข้อ 3 ให้มั่นคง อย่าผิดลูกเมียหรือแฟนใคร งดเว้นการนำไปสู่ความเสื่อมของกามรมย์ทุกสิ่งอย่าง จะเห็นได้ว่า คู่ชีวิตที่รักกันมายืนยาว
ล้วนแล้วแต่เคร่งครัดในศีลข้อนี้หนักหนา เพราะศีลข้อ 3 เป็นศีลที่ส่งผลเร็ว แรง มาก …หากยึดข้อนี้ได้ ศีลข้ออื่นๆก็จะตามมา เราจึงมักเห็นคนที่ผิดกามผิดศีลข้อ 3 นำไปสู่การผิดศีลทุกๆ ข้อทั้งปวง
เราดีแล้วจึงเร่งทำดีต่อไป เราดีแล้วแต่ยังถูกทิ้งนั่นแสดงว่า…คนที่ทิ้งเราไปไม่ดีจริง
