ครั้งหนึ่ง “ความรัก” อาจจะพัง
แต่ “ความหวัง” ยังต้องอยู่กับเราต่อไป
สำหรับคนที่มีความรัก เมื่อความสัมพันธ์สิ้นสุด
สำหรับเรา คงรู้สึกคล้ายโลกที่เคยรู้จักได้พังทลายลง
สิ่งที่เคยทำให้รู้สึกสดใส ไม่สามารถช่วยอะไรเราได้อีก
ทุกๆ อย่างจะยิ่งดูเลวร้ายลงไป
เมื่อเรารู้สึกหมดศรัทธาในความรัก
แม้จะมีคนใหม่ๆ สิ่งใหม่ๆ เข้ามา
ในหัวอาจจะคิดไปโดยอัติโนมัติว่า “ไม่” “ไม่เอา” “พอแล้ว”
อาจเป็นตัวเราเองที่ปิด ต า ย ประตูบานใหม่ของชีวิตลง
ความจริงแล้ว ยังมีอีกหลายหนทางให้เลือกเดิน
ที่เรายังมีชีวิตอยู่ เพราะเรามี ความหวัง
จะเป็นอย่างไร ถ้าชาวประมงท้อแท้จนเลิกจับปลา
เพียงเพราะในช่วงวันที่ผ่านมา ไม่มีปลาติดมาในอวนสักตัว
จะเป็นอย่างไร ถ้า วอลเตอร์ มิตตี้
ในภาพยนตร์เรื่อง the secret life of walter mitty
เหนื่อยหน่ายกับชีวิต จนไม่อยากเดินทาง
และหน้าปกสุดท้ายของนิตสาร Life ไม่ใช่เขา
หาก แอนดี้ ดูเฟรนด์ ในหนังเรื่อง shawshank redemption
หมดหวังกับทุกๆ อย่าง
และสูญสิ้นจินตนาการว่าชีวิตยังมีความสวยงาม
เขาอาจจะสูญเสียความเป็นมนุษย์ และ ต า ย ไปเงียบๆ ในคุกแล้ว
ตัวอย่างจากภาพยนตร์ ตีแผ่นามธรรมของชีวิตที่ไม่จับต้องได้
ให้เห็นได้ชัดเจนขึ้นว่า
ความหวัง สำคัญกับมวลมนุษย์มากแค่ไหน
เพราะคนเรายังมีฝันและความหวัง
เราจึงไม่หยุดจินตนาการและมีความสุขในทุกๆ ขณะที่กำลังหายใจ
แม้ครั้งหนึ่งรักอาจจะพัง
แต่ “ความหวัง” ควรจะยังต้องอยู่กับเราต่อไป
..
หัวใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน…บางคนอ่อนไหว..บางคนแข็งกระด้าง
แต่คนทุกคนต้องเคยมีความรัก…รัก?
หลายต่อคนเมื่อมีความรักเขาย่อมมีความสุข
แต่ในทางกลับกันบางคนเมื่อมีความรักเค้าอาจจะกำลังเสียจัยอยู่ก็ได้
บางคนอาจจะสมหวังในความรักและกำลังมีความสุขกับมัน
แต่คนอีกส่วนหนึ่งก็กำลังผิดหวังในความรักด้วยเช่นกัน
แต่เชื่อมั๊ยว่าคนเราก็ยังมีความหวังในความรัก
เมื่อมีความรักก็ต้องมีความหวัง…
หวังว่าสักวันเราจะมีความสุขกับมัน
แม้ว่าทุกวันนี้เราจะเจ็บปวดกับความหวังลมๆ แล้งๆ
แต่อย่างน้อยก็ยังมีความหวัง
ความหวังที่แหละที่เป็นกำลังใจให้เราในวันที่เราผิดหวังจากความรัก
ความหวังทำให้เราสามารถต่อสู้ต่อไปได้
ความหวังคือการรอคอย
รอคอย?
รักที่จากไปหรือความรักครั้งใหม่
แต่จงจำไว้
ความรักก็เหมือนดาบสองคม
ทำให้เรามีความสุขได้…และทำให้เราเจ็บได้ด้วยเหมือนกัน
คนส่วนมากเมื่อผิดหวังจากความรักแล้วเค้าจะเสียใจได้ไม่นานและก็ไม่หวังว่ารักนั้นจะกลับมา
เพราะเค้าไม่ได้มีความรักที่ออกมาจากหัวใจแต่เค้าใช้สมองในการรัก
มันจึงทำให้เค้าลืมมันไปได้ง่ายดาย
แต่คนที่มีความรักที่ออกมาจากหัวใจนั้น
เค้าจะยังคงวนเวียนอยู่กับภาพเดิมๆ พยายามจะลืมเท่าไหร่เค้าก็ไม่สามารถที่จะลืมได้
เพราะเค้ารักออกมาจากหัวใจ
ทุกครั้งที่หลับตาก็จะเห็นแต่ภาพเก่าๆ
คนที่มีความรักออกมาจากหัวใจเค้ายังมีความหวังว่าสักวันใครคนนั้นจะเข้าใจเรา
แต่ที่สุด
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ที่ดีที่สุด
เวลาจะเป็นสิ่งตัดสินให้ว่าความหวังและความรักที่มีนั้นจะจบลงเช่นไร
สำหรับตัวผมนั้น
ผมยังหวังและรอคอยอย่างทุกข์ทรมาน
ก็ใช้แค่กาลเวลาเป็นยาช่วยรักษาความเจ็บปวดเหล่านั้น
ใครจะว่างมงายผมไม่สนใจ
เพราะอย่างน้อยการที่เราได้แอบรักมันยังทำให้เรามีความสุขได้บ้าง
แม้ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ยอมทน…..