อย่าได้คร่ำครวญ เสียใจ ยาวนาน กับคนที่จากไปอีกเลย

“ทำไมเค้าทำกับเราอย่างนี้ ฉันผิดอะไร” คำถามที่คุณอาจไม่ได้คำตอบ

ทำไม เค้าถึงใจร้าย ใจดำได้ขนาดนี้ ทำกับเราได้ลงคอ ก็ฉันดีกับเค้าทุกอย่าง ทุ่มเทใจให้ทั้งหมด

ทำไม เค้าไม่คิดถึงสิ่งที่เราเคยมีมาด้วยกัน ที่ผ่านมา

ทำไม ก็คุณเคยบอกว่ารักฉันมากมาย ฉันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของคุณ แล้วทำไมทำแบบนี้

ทำไม เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือ ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนฉันจะได้แก้ไขปรับปรุงตัว

ทำไม เมื่อวันก่อนเรายังพูดถึงอนาคตกันอยู่เลย

ทำไม คุณลืมคำสัญญาต่างๆ ที่เคยพูดเอง และให้ไว้จนหมด

เสียใจเหลือเกิน ทุกข์ทรมานสุดจะทนรับไหวแล้ว

และ ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ฯลฯ

จนมาถึงวันนี้ กับคำถามที่ว่า “ทำไม” ที่เคยมีมามากมาย

คำตอบแค่เพียงคำเดียวสั้นๆ คือเค้า “หมดรัก” แล้ว

“หมดรัก” ทุกอย่างมันก็คือ “จบ” จึงไม่จำเป็นต้องถามว่า “ทำไม” อีกต่อไป

มันจบแล้ว…อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันตอนนี้คือเค้าหมดรักแล้ว มันหมดแล้ว จบแล้วจริงๆ

ทำไมจึงรู้ซึ้งและแน่ใจกับคำๆนี้นัก

ก็เพราะว่า..เคยทำเช่นนี้กับใครบางคนเหมือนกัน

เค้าก็คงมีคำถามเช่นนี้กับเรา ซึ่งเราไม่อยากจะตอบเลยแม้แต่ข้อเดียว

ไม่อยากเจอ ไม่อยากตอบไม่อยากทำร้ายจิตใจ

ยิ่งถ้าหากเค้าดีกับเราด้วยแล้ว ไม่ต้องการตอบกับคำถามต่างๆ ที่เต็มไปด้วย “ทำไม”

จำไว้อย่างหนึ่งเถอะค่ะว่า หากเราไม่ได้รักใครคนนั้น หรือเคยรักแต่ตอนนี้ไม่ได้รักอีกแล้ว ไม่ว่าเค้าจะทำดีกับเราแค่ไหน เค้าจะเสียสละและทุ่มเทอะไรให้มากมายขนาดไหน แม้ว่าเราจะสามารถรับรู้ก็ทำได้แค่ ขอบคุณ

ต่อให้เค้าต้องฆ่าตัวตายเพราะเรา เราก็แค่รู้สึกผิดและ เสียใจ เท่านั้น แต่อย่างไรก็ไม่สามารถรัก และกลับไปเหมือนเดิมได้อีกแล้ว เพราะ “หมดรัก” เท่านั้นเอง และจริงๆ แล้วก็ไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งนั้น ว่าเค้าจะได้รับทุกข์ทรมานแค่ไหน เพราะไม่อยากรู้สึกผิดนั่นเอง เราก็คงเป็นคนที่ใจร้าย ใจดำ มากๆ อาจถึงขั้น เลวด้วยซ้ำ ที่ไม่น่าทำกับเค้าได้ลงคอนั่นเอง

เพราะ ฉะนั้น อย่าได้คร่ำครวญ เสียใจ ยาวนาน กับคนที่จากไปอีกเลย รีบทำใจให้กลับคืนมา สงสารตัวเองเถิดนะ รักตัวเองให้มากๆ ที่สุด จิตวิญญาณนี้ ร่างกายนี้เท่านั้นที่เราจะต้องรับรู้และเจ็บปวดกับมันมากที่สุด หรือจะมีความสุขกับมันโดยตรงจริงๆ ฉะนั้นช่วงเวลาทึ่เหลืออยู่ในชีวิต ทำไมไม่ให้ความสุขกับตัวเอง ให้มากที่สุดเล่า

ไม่มีใครเลยที่จะรู้ล่วงหน้าว่าเราจะอยู่บนโลกนี้ได้นานเท่าไร จะอยู่จนแก่ตายหรือไม่ อย่างไรเสียก็ต้องตายอยู่แล้ว เมื่อได้เกิดมาจงพยายามเข้มแข็งสู้ต่อปัญหาและความทุกข์ที่เข้ามา ทุกข์หรือสุขมันหมุนเวียนอยู่เช่นนี้ตลอดไป ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย และเป็นความโชคดีอย่างที่สุดแล้ว ที่ได้เกิดมาเป็นคน มันยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งที่มีชีวิตในโลกนี้ทั้งปวง เพราะเรามีจิตและมีสมองที่จะประดิษฐ์มันได้

หากวันนี้มีสุขดี ก็เสพสุขนั้นให้เต็มที่ ให้อิ่มเอม เพื่อเป็นแรงใจและภูมิคุ้มกันในวันข้างหน้า เมื่อความทุกข์มาเยือน….จะได้คิดว่าครั้งหนึ่งฉันก็เคยมีความรัก และได้รับสุขนั้นมาแล้ว