4 อย่าทำ ถ้าไม่อยากชีวิตพัง ดูละครให้เป็นเห็นคติสอนใจ
4 อย่าทำ ข้อคิดดีๆที่ท่าน ว.วชิรเมธี ได้กล่าวไว้ ซึ่งอ่านๆดูแล้วก็ไปคล้ายๆกับตัวละครที่ชื่อ พิไล ในเรื่อง กรงกรรม ที่มีพฤติกรรมทั้ง 4 อย่างนี้ และ ไม่ยอมปรับปรุงตัวจนชีวิตพังในที่สุด
1. อย่าจ้องจับผิด
พิไลผู้ที่คอยจับผิดคนอื่นตลอดเวลา แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง ” กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้ตัวเอง ”
คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาสได้คิดดีทำดี เพราะ มองโลกในแง่ร้าย จ้องจับผิดคนอื่นตลอดเวลา
2. อย่ามัวแต่คิดริษยา
“แข่งกันดีไม่ได้ดีสักคน แบ่งกันดีได้ดีทุกคน” พิไลผู้ที่ริษยาเรณูอยู่ตลอดเวลา ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์ ฉะนั้น ต้องรู้จักถอดถอนความริษยาออกจากใจ
เพราะ ความริษยาเป็น “ไฟสุมใจ” เราอิจฉาใครสักคน เราก็มีทุกข์ 1 ก้อน หากยิ่งเห็นใครได้ดี ก็ยิ่งอิจฉาริษยาเยอะ ก็เสมือนแบกทุข์ไว้ในใจเยอะขึ้นเรื่อยๆ
3. อย่าเสียเวลากับความหลัง
การย้ำคิดย้ำทำ ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น ทุกสิ่งอย่างที่เคยได้มาที่เคยเป็นของตัวเอง เมื่อวันหนึ่งที่ต้องเสียไปก็ทำใจไม่ได้ ทำให้ยึดติดอยู่กับอดีต
เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกก้อนหินต่างๆที่พบเจอระหว่างทางขึ้นไปด้วย ยิ่งแบกขึ้นไปมากก็ยิ่งหนักมาก ยิ่งปล่อยวางไม่เป็น คิดแต่ว่าอะไรก็เป็นของๆเราก็ยิ่งทุกข์
4. อย่าพังเพราะโลภ
ความโลภ คือ ความอยากที่ เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ ธรรมชาติของความดลภ คือ ” ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม ” ทุกอย่างต้องดูคุณค่าที่แท้ ไม่ใช่ คุณค่าเทียม
เช่น คุณค่าที่แท้ของนาฬิกา คืออะไร คือ ไว้ดูเวลา ไม่ใช่มีไว้ ใส่เพื่อความโก้หรู คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือ คืออะไร คือไว้สื่อสาร แต่องค์ประกอบอื่นๆ ที่เสริมมาไม่ใช่ คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์
เราต้องถามตัวเองว่าเกิดมาทำไม “คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน” ตามหาแก่นของชีวิตให้เจอ คำว่า “พอดี” คือถ้า “พอ” แล้วจะ “ดี” รู้จักพอจะมีชีวิตอย่างมีความสุข
