เพราะคนสองคนไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้ตลอดเวลา
ไม่มีทางรู้เรื่องของกันได้ทุกเรื่อง
ไม่มีทางเป็นเจ้าของกันและกันได้แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ และในเมื่อมันเป็นแบบนั้น
ให้เกียรติตอนอยู่ด้วยกันก็สำคัญ แต่การให้เกียรติตอนเค้าไม่อยู่ด้วยนั้น
“อาจจะสำคัญกว่า”
วันนึงคุณอาจออกไปหาเพื่อน แล้วดันไปเจอใครสักคน คนที่เข้ามาหา คนที่เข้ามาคุย
แน่นอน ถ้าคุณไม่เล่าให้แฟนคุณฟัง แฟนคุณก็ไม่มีทางรู้
เพราะเพื่อนที่ไปด้วยกันก็ไม่ได้รู้จักแฟนคุณอยู่แล้ว
คุณอาจจะคิดว่า “ถ้าคุยกับเขาสักหน่อยจะเป็นอะไรไป”
เพราะคุณไม่คิดอะไร และ แฟนคุณก็ไม่มีรู้ข่าวคราวอะไรแน่นอน
แต่คุณรู้ไหม
เรื่องราวบาดหมางในใจ มักเริ่มมาจากที่อีกฝ่ายนึงพูดว่า “ไม่ได้คิดอะไร” อยู่เสมอ
เพราะคำว่า “ไม่ได้คิดอะไร” ทำให้หลายคู่เลิกกันมานักต่อนักแล้ว
เพราะฉะนั้นถ้าคุณรักเค้าจริง อยากให้เกียรติเค้าจริง คุณจะไม่ทำแบบนั้น คุณจะไม่เริ่มต้นมัน
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีทางรู้ด้วยซ้ำก็ตาม
เราจะวัดความซื่อสัตย์จากอะไร? เราไม่วัดการกระทำต่อหน้า
แต่เราวัดจากการกระทำที่คนคนนึงทำ ถึงแม้ว่าไม่มีใครจะรู้เรื่องนั้นก็เถอะ
ไม่ต้องดูแลเธอเช่นนางฟ้า ไม่ต้องรังสรรค์เรื่องราวงดงามเช่นเจ้าหญิง
แค่ช่วยให้เกียรติกันทั้งต่อหน้าและลับหลังก็เพียงพอ
