รักใครสักคนมันไม่ง่าย คำพูดร้อยคำหวานซึ้ง ก็ไม่เท่ากับการกระทำที่ดีต่อกัน
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่าย เมื่อเวลาแอบรักใครสักคนหนึ่ง แล้วคนๆ นั้นก็มีใจตอบกลับมาเมื่อคนทั้งสองตกลงใช้คำว่าแฟนซึ่งกันและกัน ความผูกพันต่างๆ เริ่มมีมากขึ้น ความเข้ากันและกันก็มีมากขึ้น เมื่อยามแรกรักอะไรๆ ก็ดูดีไปเสียทุกอย่าง อะไรๆ ที่เคยดูยากมันก็กลายเป็นเรื่องง่ายเสียอย่างนั้น แต่พอเวลานานเข้า เชื่อได้เลยว่า ไม่มีรักครั้งไหนที่ไม่เคยมีอุปสรรค
ยังไงก็ตาม แม้แต่เรื่องเล็กน้อยนิดเดียวเท่าปลายเข็มยังเอามาเป็นเรื่องที่มันสามารถ ใหญ่โตมโหราญได้ด้วยเพียงอารมณ์ชั่ววูปของใครบางคน จากความต้องการที่ฝ่ายหนึ่งต้องการมาตลอด เมื่อได้ตามที่ต้องการแล้ว ก็อยากจะหยุดอยากจะได้อย่างอื่นอีกเรื่อยๆ แต่ถ้าได้ตามแบบเดิมตามแบบฉบับยังไงยังงั้น ไม่มีวันที่ไม่มีความรู้สึกที่ว่า “เบื่อ” แน่นอน อยู่ที่ว่าจะพูดออกมาหรือเปล่าก็เท่านั้น
อย่างเช่นซื่อของมาชิ้นหนึ่ง แรกๆ นี่ ดีอยากใช้อยากจับต้องอยากลอง แต่พอได้มีโอกาสใช่ไปสักพักหนึ่งแล้วเริ่มเบื่อเริ่ม จำเจซ้ำซาก ก็เริ่มที่จะไม่สนใจเสียแล้ว จากดูแลทะนุถนอมใครมาหยิบยืมก็ไม่ให้ แต่พอเบื่อแล้วอะไร อะไรก็ทำได้ทุกอย่าง
จากคำว่าเบื่อก็กลายเป็น “มากเกินไปหรือเปล่า” จากที่อะไรๆ ก็ดูดีเสียทุกอย่าง กลายเป็นมากเกินไปซะทุกอย่าง กระดิกอะไรก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ดีไปเสียหมด
พอปล่อย พอให้โอกาสทำในสิ่งที่อยากทำบ้าง ไม่พูด ไม่ว่า ก็หาว่าไม่สนใจ มีคนใหม่หรือเปล่าถึงไม่สนใจทั้งๆ ที่ใจจริงก็อยากให้โอกาสได้ทำในสิ่งที่ต้องการเท่านั้น แล้วอะไรมันจะพอดีไปเสียทุกอย่าง ไม่มีความพอดีอยู่ที่ไหนซักแห่ง แม้แต่กางเกงยังหลวมแล้วคำที่ว่า “ไม่มากไม่น้อย แต่ว่าพอดี” มันไม่มีหรอก ซื้อของ แม่ค้าช่างกิโลยังขาดเลย
ถ้าคนรู้จักหน่อยหรือว่าของใกล้จะหมด หรือรีบกลับบ้านก็ช่างกิโลเกินให้นิดหน่อย แบบนั้นดีเหรอ ไม่เต็มใจหรอก ทำไปอย่างนั้นแหละ แต่กับการที่เต็มใจทำอย่างสุดกำลังสุดความตั้งใจกลายเป็นมากเกินไปสำหรับ ใครบางคน
คู่ไหนที่รักกันแล้ว และทั้งคู่ต่าง คนต่างเข้าใจในองค์ประกอบซึ่งความรัก ในกันและกัน ก็คงคบกันได้ยืดหน่อย แต่ยังไงก็ตามถ้าลองขาดเรื่องใดเรื่องหนึ่งไปแม้แต่เพียงข้อเดียว นั้นเองก็สามารถเป็นต้นเหตุแห่งรักร้าวได้แน่นอน และองค์ประกอบของความรัก มีเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นข้อ ใครจะสามารถมานั่งนับได้ว่ามีครบหรือเปล่า
เพียงแต่องค์ประกอบหลักของความรัก ก็คือการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ความเชื่อใจซึ่งกันและกัน และการให้อภัย แม้หากไม่มีข้อใดเพียงสักข้อเดียวใน 3 ข้อนี้ก็สามารถทำให้รักร้าว เหมือนแก้วบางใสใกล้จะแตก เต็มทีก็เป็นได้ อย่างการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ถ้าลองหวังผลตอบแทนสิ อีกฝ่ายก็ต้องคิดว่ามากหลอกกันแน่นอน
ถ้าไม่เชื่อใจซึ่งกันและกัน จะทำอะไรต่อมิอะไรก็ไม่เป็นสุขไปหมด และถ้าลองทะเลาะกัน และไม่ให้อภัยกันเท่านั้นแหละ ก็คงต้องแยกจากกันไป ตัดบัวอย่าให้เหลือใย ไปเลย ในเมื่อเรื่องมันหนักหนาสาหัส จนไม่สามารถให้อภัยได้ แค่ 3 ข้อนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่า ความรักเกิดขึ้นได้ แต่มันไม่มีคำว่าง่ายสำหรับความรักเลย คู่บางคู่คบกันมา 5 ปี 10 ปี ยังเลิกกันได้เลย แล้วจะเอาแน่เอานอนอะไรกับความรักได้
บางคนบอกว่า คนที่เจ้าชู้ ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็ตาม ตราบใดที่ได้ทำบุคคล ที่เรียกว่าลูกเกิดมาแล้ว เมื่อนั้นแหละเค้าจะหยุดเจ้าชู้ และก็หันไปสนใจเอาใจใส่ลูก รักมากกว่าคนรักของตนเสียอีก ในบางครั้ง แต่ก็ไม่แปลกเลยที่คนเราจะชอบเห่อของใหม่ ยังไงความเห่อก็ไม่ทำให้ความเบื่อลดน้อยลงไป
เมื่อเวลาที่มันนานขึ้นหรอก มากมายไปที่กลับไปเป็นเหมือนเดิม บางคนก็เลิกไปมีคนเล็กคนน้อย อีกฝ่ายหนึ่งทนได้ก็ทนไป ถ้าทนไม่ได้ก็เลิกกัน เจ้าตัวน้อยๆ ที่ลืมตามขึ้นมาดูโลก แล้วปล่อยให้ขาดความอบอุ่น จะให้เค้าเกิดมาทำไมกันก็ไม่รู้ น่าสงสารเค้าจริงๆ
ความรักไม่มีคำว่าความหวังหรอก คำพูดที่ว่า สัญญิงสัญญานั้น ก็เชื่อไม่ได้ 99 เปอร์เซ็นต์ ส่วน 1 เปอร์เซนต์นั้นเก็บไว้ให้คนที่เค้ารู้จักความรักแล้วเท่านั้น ลองใครสัญญาอะไรมาอย่าได้เชื่อคำพูดนั้นเป็นอันขาด ขนาดพ่อแม่ของเราเองผูกพันมามากกว่าใคร เราเคยสัญญากับท่านบางครั้งเรายังทำไม่ได้ตามที่สัญญาเลย แล้วนับประสาอะไร กับคนสองคน ที่มาทำความรู้จักกันเพียงไม่นา
ถ้าคิดจะรักแล้วทำได้ไหม ไม่หึง ไม่ได้หรอกร้อยทั้งร้อย ถ้าไม่มีหึงแสดงว่าคนนั้นคงไม่มีความรู้สึกทางอารมณ์แล้ว รักแล้วไม่ห่วงรักทำไม พ่อแม่ที่บ้านก็ห่วงมากมายอยู่แล้ว ไปรักกับคนที่ไม่เคยห่วง แล้วจะรู้สึกได้ถึงความผูกพัน และการให้เหรอ
ความรักมันสามารถ นำความหมายต่างๆ มาผูกพันกันได้อย่างลงตัว แบบนี้เองมันถึงได้ดูยุ่งยากจัง เวลาจะรักใครสักคน การห่วงก็นำพาไปถึงความสนใจการดูแล การดูแลยังไป พาไปถึงการหึงหวง ไม่อยากให้ใครมายุ่ง ทนได้ไหม ถ้าจะรู้ว่าการมีความรักนั้นจะต้องมีสิ่งเหล่านี้เข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิต ประจำวันอยู่เสมอ ถ้าตอบคำเดียวว่าไม่ได้เท่านั้น ก็ไม่ต้องคิดจะรักหลอก
ดังคำที่ผู้คนมากมายพูดว่า “รักแท้นั้นหายาก ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร” นั้นแหละสุดแสนจะถูกต้องแล้ว คิดให้ดีก่อนการที่จะรักใครสักคนหนึ่ง
ถ้าเราคิดว่าเราจะรักแล้ว เราจะต้องเจอกับเรื่องแบบนั้น แบบนี้แล้วเราจะ สามารถรับมันไหวโดยที่ไม่ต้องทนเจ็บปวด ก็จงรักไปเถิด สิ่งดีๆ ที่จะเกิดขึ้นตามมาทีหลัง จากการรักที่ถูกต้อง สมบูรณ์แบบนั้น มันแสนจะมีความสุขที่สุด ไม่สามารถมีอะไรมาเทียบได้แล้ว
ชีวิตนี้กับความรักที่สมบูรณ์แบบ ต่อให้มีเงินร้อยๆ ล้านพันล้าน จะถลุงใช้เท่าไร ก็ไม่เท่ากับการที่ได้มีความรัก อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว คิดดูให้ดีเสียก่อน ก่อนที่จะให้ความรักกับใคร มันก็เหมือนกับของรัก ของหวงที่สุดของเรา
ในชีวิตนี้สิ่งของเสียไปแล้ว ไม่นานก็หามาทดแทนใหม่ได้ แต่ความรักเมื่อสูญเสียไป เราจะผิดหวังกว่าเสียสิ่งของเป็นร้อยเป็นพันเท่า น้อยคนที่จะกลับมารักได้อย่างภาคภูมิใจ
เมื่อมีประสบการณ์แล้ว จงเก็บประสบการณ์ ไว้เพิ่มพูนสิ่งที่เคยหรือไม่เคยมี ให้มันครบถ้วน ไม่ใช่ปล่อยให้มันเป็นไปตามเ ว รตามก ร ร ม เหมือนบางคนที่สูญเสียความรัก แล้วถึงกับไม่คิดจะมีความรักอีก เพราะเพียงคิดว่าให้ความรักไปแล้ว ไม่ได้อย่างที่รักคืนกลับมา นั้นก็เหมือน การให้แล้วหวังผลตอบแทนนั้นเอง
ถ้าเราให้อย่างไม่หวังผล การตอบแทนมันจะตามมาเอง โดยที่บางทีเราก็ไม่รู้ตัว สิ่งนั้นแหละเราจะภาคภูมิใจเสียยิ่งกว่า บางคนอาจคิดว่าทำไปเท่าไรมันก็เท่านั้น แต่ยังไง วันใดวันนื่ง เราก็ต้องได้รับผลตอบแทนที่ดีอย่างแน่นอน หากเราจะดูใครสักคนหนึ่งว่าคนๆ นั้นสามารถเป็นคนรักของเราได้หรือไม่ อย่าไปจริงจังกับคำสัญญามากมายนัก ดูที่การกระทำดีกว่า
และก็ไม่ใช่ทำดีผ่านๆ เลยๆ ต้องทำดีเสมอต้นเสมอปลายต่างหาก คนแบบนั้นสิเราถึงจะสามารถให้ความรักกับเค้าได้ คำพูดร้อยคำหวานซึ้งก็ไม่เท่ากับการกระทำที่ดีต่อกัน ความรักมีอะไรตั้งมากมาย และที่คนมากหลายยังไม่รู้จักมันดีพอ แต่ก็ยังอยากที่จะลองว่ามันจะเป็นอย่างไร อย่าลืมที่จะเรียนรู้และเก็บประสบการณ์ไว้เพื่อคนที่ใช่จริงๆ
